ای درد توام درمان در بستر ناکامی
ای یاد توام مونس در گوشه تنهایی
۱۳۸۸ بهمن ۲۵, یکشنبه
بازگشت با صلابت
ای دخترکان افتاب، تبسم شما در چشمانم غرور افرین است و من دلبسته به گیسوی زرین شمایم
مرا با خود به اوج ها برید به کهکشان بی نشان،
پرواز با دو بال شادی و غرور
با دلی پر از امید...
.
.
.
24/11/1388
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر