۱۳۸۹ آبان ۹, یکشنبه

واژه های بامدادی

او که بی دلیل
مرا به در آمدن آفتاب امید می دهد،
ابله دلسوز ساده ای است
که نمی داند
نومیدی
سرآغاز دانایی آدمی است.

"سیدعلی صالحی"
ارسال شده توسط در

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

اشتراک در: نظرات پیام (Atom)

فهرست وبلاگ من