انسانها تولیدکنندگان پنداشت ها و ایده های خودشان هستند,البته انسان های واقعی و فعال,که فعالیت شان مشروط است به تکامل نیروهای مولدشان و مراوده متناسب با این نیروها تا دورترین شکل هایشان.اگاهی هرگز نمی تواند چیزی جز هستی اگاه باشد و هستس انسان ها,فرایند- زیست واقعی انهاست.انسانها به موازات تکامل تولید مادی و مراوده ی مادی شان,جهان واقعی شان و نیز تفکرشان و فراورده های تفکرشان را تغییر می دهند.این اگاهی نیست که زندگی را تعیین می کند,بلکه زندگی است که اگاهی را تعیین می کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر