۱۳۸۸ دی ۱۴, دوشنبه

اتشفشان مرده خاموشم

پنداشتي
 چونكوه، كوه خاموش دمسردم ؟
 بي درد سنگ ساكت بي دردم ؟
ني
 قله ام
 بلندترين
قله غرور
اينك درون سينه من التهابهاست
 هرگز گمان مبر
 شد خاطرات تلخ فراموشم
هرچند
 نستوه كوه ساكت و سردم ليك
آتشفشان مرده خاموشم


"ح.مصدق"

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

فهرست وبلاگ من