۱۳۸۸ تیر ۲۸, یکشنبه

نازنینم

چقدر دلتنگ امدنت بودم
قاصدک ها خبر اوردند که می ایی
خوشحال و دلشاد
در دل اواز می خوانم به شادی
پایکوبی و هیاهو
2سال از اخرین دیدار...
«کوچه لر سو سپمیشم
یار گلان توز اولماسن...»
برای دیدن ماه رویت
ساعت که نه
ثانیه ها را می شمردم.
.
.
.
نیامدی
چشم هایمان خیره بر در
می دانم
که
می ایی
چشم به راه قاصدک هایم
امید را از تو اموختم
نازنین دوست داشتی ترینم
1388/4/27

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

فهرست وبلاگ من